حس درس خوندن نيست!

هر ساله تعداد زيادي از افراد جامعه ما با رنج سني متفاوت که البته بيشتر آن‌ها جوانان ساله هستند در کنکور شرکت مي‌کنند. کنکوري‌ها تلاش مي‌کنند تا در اين ماراتن پر پيچ و خم به موفقيت برسند و در رشته مورد علاقه دانشگاهي که قلباَ دوستش دارند مشغول به تحصيل شوند. در ابتداي مسير تقريبا 100 درصد داوطلبان با انگيزه فوق العاده زياد و انرژي وصف ناپذير و باور نکردني مشغول به محيا کردن شرايط مي شوند و به نوعي با آمادگي بالا استارت مي‌زنند و دروس را خيلي خوب مطالعه مي کنند. در نيمه‌هاي راه به دلايل محتلف از جمله مشکلاتي که در زندگي شخصي هر يک از اين عزيزان وجود دارد کم کم از درس زده مي شوند. مشکلاتي مثل نداشتن امکانات خوب، نداشتن منبع هاي مطالعاتي مناسب … و از اين دست مشکلاتي که شما را از ورود به مسير آرزوهاتون دور مي‌کند.

به شما تبريک ميگيم!

همين که جرات داشتيد آرزوهاتون رو تصور کنيد و براي خودتون اهدافي تعيين کرديد گام اول براي موفقيت رو برداشتيد! همين که به عشق آرزوهاتون به سمت اين مسير قدم برداشتيد جا داره که به شما تبريک بگيم! چرا که بسياري از افراد هم سن و سال شما تهي از روياهاي بزرگ هستن و برنامه اي براي قدم گذاشتن در مسير اهدافشون (البته اگه هدفي داشته باشن) ندارن!

اگر موفق نشي تنها دليلش خودت هستي!

دوست عزيزي که از مشکلاتت خسته شدي و به قول خودمون صبرت به انتها رسيده! شمايي که منتظر يه جرقه هستي تا همه چيز رو رها کني! کاش يخورده دور و اطرافت رو بهتر ميديدي که کم نبودن افرادي که با مشکلات خيلي زيادي استعدادهاي خودشون رو شکوفا کردن… کم نبودن آدمايي که با وجود رنج و سختي فراوان تو زندگيشون به موفقيت‌هاي خيلي بزرگ رسيدن! کافيه زندگينامه افراد موفق رو بخوني و متوجه اين حرف هاي من بشي.

اگر تو زندگيت موفق نشي مقصر اصلي خودت هستي…

دوست عزيز اشتباه نکن! من نفسم از جاي گرم بلند نميشه… فقط اعتقاد دارم که اگر درس نخوني و يا هيچ حرکتي براي رسيدن به روياهات نزني، کسي براي تو دلش نمي‌سوزه! هيچکس مشکلات تو رو نمي‌بينه، فقط يک چيز مي‌گن اونم اينه که  “فلاني در حد اين صحبتا نبود”

حالا به نظرت با اين همه تفاسير حتي با در نظر گرفتن اينکه حتي يک کلمه هم درس‌ها رو مطالعه نکردي بهتر نيست که از همين الان شروع کني کم کم به خوندن عادت کني و تا دو هفته ديگه اوج بگيري! يا ميخواي بشيني دست رو دست بزاري و فقط از نداشتن منايع مطالعاتي خوب و کمبود امکاناتت بگي؟؟؟

تو جامعه که به اکثريت مردم نگاه کني غم رو تو چهرشون ميتوني ببيني و حتي ميتوني به راحتي بفهمي پشت اون خنده هاي مصنوعي چه حسرت هايي هست…

از نظر من بزرگترين حسرت حسرت کارهاي که هيچ وقت براي انجام دادنشون پا پيش نزاشتيم….

اکثر مردم قشنگ زندگي کردن رو فراموش کردن و به کل يادشون رفته چه لذت هايي وجود داره تو زندگي که ازش غافل شدن با نگاه کردن مردم ناخودآگاه ياد اين نوشته دکتر حسابي ميفتم:

لذت بردن را يادمان ندادند!

از گرما مي ناليم از سرما فرار مي کنيم. در جمع از شلوغي کلافه مي شويم و در خلوت از تنهايي بغض مي کنيم.

تمام هفته منتظر رسيدن روز تعطيل هستيم و آخر هفته هم بي حوصلگي تقصير غروب جمعه است و بس!

هميشه در انتظار به پايان رسيدن روز هايي هستيم که بهترين روز هاي زندگيمان را تشکيل مي دهند: مدرسهدانشگاهکار

حتي در سفر همواره به مقصد مي انديشيم بدون لذت از مسير!

غافل از اينکه زندگي همان لحظاتي بود که مي خواستيم بگذرند…

کاش يک مقدار به اين نوشته فکر کنيد… ببينيد که چه لذتي دارد که با همه اين مشکلاتي که هر لحظه در حال ليست کردنش در ذهنتون هستيد قدم تو مسير اهداف و آرزو هاتون بزاريد و آخرش به خودتون بباليد که شما هم تونستيد خواسته دلتون رو برآورده کنيد

يه ذهنيت قوي بساز، هدفت در زندگي رو کشف کن و ياد بگير که از اشتياق خودت بهره بگيري. يه روياي جذاب بساز و ياد بگير که براي اون رويا هدف تعيين کني و براي اين هدف‌ها دست به عمل بزني.

به ما ياد داده‌ان که با کم کردن از توقعات‌مون، از نتيجه تلاش‌هامون سرخورده نشيم. سرخوردگي حس بديه. اما هيچ کس هم تا به حال با کم‌توقعي به گنج نرسيده.

مرد پيري به گذشته‌اش نگاه مي‌کنه، و مي‌دونه که زندگيش داره به پايان نزديک مي‌شه. به دور دست‌ها خيره مي‌شه و با خودش فکر مي‌کنه که دقيقا کجاي زندگيش بود که روياهاش مردن.

اما هيچ لحظه? خاصي در کار نيست. روياها به تدريج جون مي‌دن. روياها قطره قطره آب مي‌رن.

ممکنه يک روز درس نخوني، يا ممکنه حوصله وا کردن لاي کتابم نداشته باشي، هيچکدوم از اينها زمان قابل توجهي نيست. هميشه فردايي هست که همه چيز رو درست کني.

شايد سفر رويايي‌ت رو عقب بندازي، يا به خودت قول بدي که داستانت رو بعدا حتما مي‌نويسي، يا قسم بخوري که اين آخرين باريه که وقتت رو به بطالت ميگذروني. هميشه فردايي هست که همه چيز رو درست کني.

هيچ لحظه? خاصي وجود نداره که بگي در اون لحظه در رسيدن به هدفت شکست خوردي.

هميشه فردايي هست، تا وقتي که ديگه نيست!

مطمئنم و ايمان دارم که اگر از همين زمان تصميم بگيريد و به خودتون و توانايي‌ هاتون باور داشته باشيد هر هدفي که براي خودتون تعيين کرديد دست يافتني هست!

اگر تا الان هم شروع نکرديد کم کم مطالعه را شروع کنيد و در طي چند روز ساعت مطالعه خودتون رو زياد کنيد.

مطالعه کردن رو از درس‌هايي که بهشون علاقه داريد شروع کنيد.

درس‌هاي مورد علاقتون رو به نقاط قوت خودتون تبديل کنيد و از نقاط ضعفتون چشم پوشي نکنيد، با تمرين و تکرار اون‌ها رو برطرف کنيد. کارنامه افرادي که در سال گذشته در رشته شما قبول شدند رو بررسي کنيد و درصد هايي که براي رسيدن به قبولي در رشته مورد نظر لازم داريد رو تعيين کنيد. با اين کار کمي به ذهنتون نظم ميديد و ميدونيد که براي رسيدن و قبولي تو رشته دلخواهتون چه شرايطي لازم هست، براي محيا کردن اين شرايط يک برنامه ريزي منظم داشته باشيد و با قدرت هرچه تمام تر با نهايت توان تلاش کنيد.

خودآگاهي چيست و چگونه ميتوان به تصور درستي از خود رسيد؟

حس درس خوندن نيست!

تمرين هاي ساده براي افزايش تمرکز و دقت که بايد امتحانشان کنيد

4 داستان عشق و تيپ شخصيت MBTI

كاهش استرس به وسيله ي تغذيه درست!